Jaarverslag 2015

Eigen haard is goud waard

De Historische Kring Huessen, het zal u vermoedelijk niet zijn ontgaan, vierde in 2015 zijn 40-jarig bestaan met een speciaal nummer in Mededelingen en een jubileumavond in de Buitenpoort. Niet om onszelf op de borst te kloppen, maar het lijkt me niet overdreven om te stellen dat de Kring in deze veertig jaar tot een vereniging van formaat is uitgegroeid. Om te beginnen hebben we zo’n duizend leden en dat zowel absoluut als relatief een oogstrelend aantal. Zo’n zes procent van de Huissenaren is lid van onze club, een percentage waarvan de meeste historische verenigingen alleen maar kunnen dromen. Een andere droom die we verwezenlijkt hebben is ons onovertroffen Kringpand, de Hof van Hessen. De renovatie heeft bloed, zweet en tranen gekost, maar wat een mooi onderkomen is het geworden en wat een schitterend museum! Trots? Jawel en niet zo zuinig ook. Maar zoals u ongetwijfeld ook heeft meegekregen, bestaat de kans dat we dit jaar afscheid moeten nemen van ons droompand. De gemeente heeft per 1 juni de huur opgezegd en de vraag of we het pand weer opnieuw kunnen huren (en tegen welke prijs), dan wel zelf in eigendom nemen (wederom, en tegen welke prijs), is bij lange na nog niet beantwoord. De onderhandelingen met de gemeente lopen stroef, dus blijft het spannend voor u en voor ons. Eigen haard is goud waard, maar het moet toch niet teveel in de papieren gaan open.

Een vereniging draait alleen dankzij de inzet van vrijwilligers en ook op dit punt mogen we in Huissen niet klagen. Extra mensen kunnen we uiteraard altijd wel gebruiken, maar met ruim vijftig vrijwilligers scoren we bepaald niet slecht. Ik vlei me met de gedachte dat de Kring voor de meeste medewerkers zowel een inspirerende als een gezellige tijdsbesteding is. En dit blijkt ook wel uit het vele werk dat de secties verzetten. Als er één lijn uitsprong afgelopen jaar, dan was het wel het digitaliseren en openbaar maken van het bronnenmateriaal. Onze benjamin binnen de secties, de Transcriptiegroep, heeft bijvoorbeeld de hele kroniek van het Elisabethconvent ontcijferd en digitaal toegankelijk gemaakt. En dit was nog maar een deel van de bronnen die ze ter hand hebben genomen! “De sectie heeft een vruchtbaar jaar achter de rug”, stellen ze met de nodige understatement in hun jaarverslag. De sectie Bronnen bleef niet achterwege en heeft alle recente krantenknipsels en documenten verwerkt en gedigitaliseerd en gaat dit jaar beginnen met het digitaliseren van de oudere knipsels. Archeologie is druk doende om hun collectie digitaal toegankelijk te maken (via de Collectie Gelderland van het Gelders erfgoed) en Beeld & Geluid heeft de titanenklus op zich genomen om hun archief aan te passen aan de moderne, digitale, archiveringsnormen. De sectie genealogie, tenslotte, is druk doende het Huissense bevolkingsregister uit te vlooien op bruikbare informatie. Modern monnikenwerk allemaal, zeker, maar u, als mogelijke gebruiker van dit materiaal (voor uw stamboomonderzoek of wellicht voor een artikel in Mededelingen) vaart hier wel bij. Het raadplegen van onze bronnen is er een stuk aangenamer op geworden!

De term ‘archiefrat’ komt wellicht bij u op, maar ik kan u verzekeren dat er meer gebeurt in de secties. Heeft u bijvoorbeeld de filmpjes gezien die Beeld en Geluid heeft gemaakt voor de museumzaal? (al liet de techniek het helaas soms afweten). Of heeft u deelgenomen aan het Huusses dictee van de sectie Heemkunde? Zelf scoorde ik maar matig, maar dat maakt mijn bewondering voor de winnaars – met een vrijwel foutloze beheersing van ’t Huissens – er alleen maar groter op. De sectie Archeologie heeft afgelopen jaar veel werk verricht in Loovelden. Komende tijd wil men hiervan de resultaten zichtbaar maken en als alles gaat zoals de sectie zich wenst, kunnen we in de nabije toekomst langs het Huissense deel van de oude Romeinse grens – de limes - wandelen.

Duizend leden, vijftig vrijwilligers, zes secties; communicatie is dan essentieel en hiervoor mogen we ons gelukkig prijzen met onze website en ons eigen huisperiodiek, Mededelingen, onder redactie van Piet Driessen en Jeanette Eeuwes. Ik vind het verbazend hoe ze er elk jaar weer in slagen ons een gevarieerd en boeiend tijdschrift voor te zetten. Dit jaar hebben we voor het eerst een Mededelingen in kleur kunnen presenteren en dit smaakt naar meer. Wie weet.

Tenslotte ons paradepaardje, het museum. Over de huisvestingsproblematiek heb ik u hierboven al geïnformeerd, dus kan ik me nu toeleggen op de leuke dingen. De bezoekersaantallen houden we niet bij, maar ik heb de museummedewerkers niet horen klagen over een gebrekkige aandacht voor hun werk. Naast de vaste collectie konden de bezoekers vorig jaar twee wisseltentoonstellingen bezoeken, namelijk Huissen en Pruisen en Kunst in Huissen.

Kortom, er zit genoeg leven in de Kring. Of de Kring ook in leven blijft, dat horen we dit jaar. Zonder Kringpand is – u heeft het hierboven kunnen lezen – een historische vereniging als de onze niet goed denkbaar. Deo volente, zeiden ze vroeger, en wij wachten maar af wat de nieuwe goden beschikken.

Namens het bestuur van de Kring, R. Vermaas.