Kloosterlaan een verdedigingswal
door TH.H. JANSSEN
Uit Mededelingen jaargang 7, 1982, nr. 4

De verbouwingswerkzaamheden tijdens de maand juni j.l. aan het café-restaurant "De Buitenpoort", Helmichstraat hoek Kloostedaan, hebben, dank zij de medewerking van de heer R. Hendriks, enkele interessante archeologische gegevens opgeleverd.
De naam "De Buitenpoort" is een herinnering aan het buitengedeelte van het uit twee poortgebouewen (binnen- en buitenpoort) bestaande Vierakkerse Poort-complex. Bij een ingraving onder de zijgevel van het café-restaurant aan de Kloosterlaan werd op een diepte van 2.50 meter ondermeer een brok. tufsteen, enkele fragmenten van aardewerk en schelpen aangetroffen.

Tussen de scherven bevond zich een vrij groot fragment van een drinkkan, welke te dateren valt op het einde van de 14e eeuw uitlopend in het begin van de 15e eeue gevonden bovendeel - waarvan hiernaast een afbeelding - vertoont aan de buitenzijde een grijze tint, waarin bruine sinteringsvlekken voorkomen. De geprononceerde draairillen verdelen deze kan in drie zones: de - ontbrekende - gegolfde voet met het van draairillen voorziene buikstuk, de gladde schouder en de cylindrische iets taps toelopende hals met gladde lip. Tussen de hals en de schouder is een bandoor aangebracht.
Deze kannen - waarvan in de kom van Huissen reeds meer fragmenten zijn gevonden - behoorden op het einde van de 14e eeuw tot de gebruikelijke huisinventaris. De overige scherven, welke te dateren zijn in de 13e en de eerste helft van de 14e eeuw, zijn afkomstig van grijs- tot zwartgetinte potten, schalen en kannen. Zij hebben echter te weinig kenmerkende vormen om ze in beeld te brengen.
Het brok tufsteen is ongetwijfeld afkomstig van één der stenen bouwwerken, welke tijdens de Karolingische periode (na 750) in Huissen werden opgetrokken.
De geaardheid van de ondergrond alsmede de aanwezigheid op 2.50 meter diepte van schelpen geven de zekerheid, dat hier eertijds een gracht moet hebben gelopen. De Kloosterlaan moet dan vóór het midden van de 15e eeuw de aarden verdedigingswal zijn geweest, welke de zgn. Hazenberg met tufstenen toren en ringmuur aan de zuid-westzijde heeft beschermd. In die tijd werden gebouwen door een dubbele gracht omgeven, waartussen dan een verhoogde aarden wal werd opgèworpen. Als extra verdedigingselement werd deze wal met een dicht gewas van doornige struiken beplant.
Omstreeks het midden van de 15e eeuw moet deze aarden wal een functie als omloopweg buiten de stads- en burchtomwalling hebben gekregen.