Strükkelhuusses
Dör: Joop Brons
Uit Mededelingen, Jaargang 36, nummer 5, 2011
’t Huusses dictee van dit jaor zat wèr stikvol valkülle’ en taoldörpels, zoa’j hieronder kun lèèze’. Huusses schrieve’ is now eenmaol nie’ mèkkelik.
Een van de gròtste probleme’ was de lang ütgespraoke’ klinker. Daorvan stoenge’ d’r ’n paor ien ’t dictee, zoas päädje, wèèrk, stèèke’, peeje’. Ien die gevalle’ wör de klinker dubbel gebrük’. Lèès ’t nog mor ’s nao ien ’t stukske over de grünboere’van toen:
Nor de veiling
Toe’j nog op ’t Knienepäädje kon strükkele’ en op moelepote’ ien de zutzooi of ien ’t gräs terech’ kwam, waore’ veul van onze vurvaoders – vurmoeders hewwe’ kennelik nie’ – aon ’t wèèrk op ’t land.
Met de schöp wier de vurref gespaoid en met ’n schoeffel wier d’n oorlog verklaord aon ’t boch’, zoas kettingspolle’, kweeke’ en mèlstronk.
D’r was altoos wel wat te doen: slaot stippe’, andievie stèèke’, peeje’ eene’, siepkes èrbèès plukke’, op d’n dèèl look schònmake’ of ’t blagewèrrek üt de bongerd jage’.
En ien de wienterdag wiere’ ’s aoves rond ’t fenüs sprütte’ geschònd bej ’n smèrrig pötje moekefoek en ’n lekker pötje näöle’.
As alles van ’t land was, wier ’t varse grei nor de veiling gebroch’. Dat kon toen nog. Now wör ’t misschien ’n määrt, waor büttelandse schrèèkers dinke’ geld te verdiene’ aon blèkgrei, zoas ouwe auto’s.
’t Enige dat dan nog wör dörgedrääid zien de kilometertellers.
Nao ‘t dictee bleef d’r nog zat over um over te strèjje’. Nim slaot, waorvan ’t Rooie Bükske de ütspraak en de schriefwies dör mekaor gebrük. Je schrief ‘slaot’, mor je zeg’ ‘slaowt’. Zo is d’r nog wel meer Strükkelhuusses te bedinke’. Gelukkig was de jury büttegewoon mild. D’r is die aovend niemand gezak op ’t onderdeil plat schrieve’, laot staon plat praote’…
(Wat te näöle’?