Op ’t stüpke blieve’!
Dur: Joop Brons
Uit Mededelingen, jaargang 38, nummer 1, 2013
As je as kiend ’n bòdschap mos’ doen, dan kreej’ van ow moeder duk ’t advies mee: ‘netjes op ’t stüpke blieve’. Dat was mekkelijker gezeid dan gedaon. Ien ’t centrum van Huusse’ brok je ien die tied zwat de nek over de stoepen ien allerlei hogtes, met en zonder hindernissen en ien alle meugelijke bestarotinge. De ene stoep was ’n stoeptegel hoog en ’n krappe stoeptegel breed, ’n ander had inkel bej de veurdeur ’n soortement träpke en um de haverklap zat ‘r ’n rooster, waordeur spulle’ van büttenaf ien de kelder konde’ worde’ gelaoje’. Je kon toch ummers bezwaorlik met ’n mud piepers dur ’t hele hüs sjouwe’. En wat te dinke’ van de niet te onderdrukke’ drang van iedereen um de eige’ stoep af te schèrme’ me’ alle soorte’ hekwerke’. Ik kan me bejvurbeeld ’t kwartronde hek béj juffrouw Hulsman vur de deur nog lèvendig vur de gees’ haole’. Blief met al die ongein mor ’s netjes op ’t stüpke.
De gemeente het bej één van de veule komplanne’ ’n end gemak’aon de Huussese stoepterreur. Inkel béj de Gelderse Gèvel ien de Langestraot is d’r, gelukkig mor, nog ’n ouwerwets stukse stoep bewaord gebleve’. Kiek mor ’s goed a’j ien de buurt kom.
Hoe köm ’t trouwes toch da’j ien ’t Huusses de oe-klank net zo duk as onregelmaotig dur ’n uu-klank wör vervange’? Je praot hier van stoep, mor as verkleinwoord wör ’t ienins ’n stüpke. En dat eigeste gel’ vur snoep (snüpke), schoen (schüntje) of voet (vütje). En dat terwijl ien woorde’ as gruun en bruur altied de oe dur de lange uu-klank wör vervange’. En dan zien d’r nog gevalle’ dat ’n oe ’n oe blief: zoas boer en zien koeie’. En om ’t simpel te houwe’ zien d’r ok nog woorde’ die inkel ien ’t Huusses ’n oe kriege’, ik nüm stoemp, zoer en schoeks. En dan hè’k ’t nog nie’ ins nie’ gehad over raore combinaosies as gruunboer of poetsdükske. ’t Zal allemòl wel wat van doen hebbe’ met onze Duitse afkoms’.
Mor, hoe dan ok: ‘t blief ’n heel gedoe mè die raore Huussese oe van ons.
(Wat te näöle’?