't Museum van juffrouwt Hulsman
Uit Mededelingen, jrg. 49, 2024, nr. 3

Dur: Joop Brons

Ooit hè'k 'n afslag ien mien lève' gemis'. lk had stinkend riek kunne' zien (met de naodruk op riek). Dat was ien de tied van mien twidde confrontaosie met juffrouw Hulsman. Zej stoeng bej mien ginneraosie bèter bekend as de Gans. Ze was klein met 'n strak gries knôtje. Tusse' de middag stapte ze altoos parmantig dur de Vicariestraot um thüs wârm te ète'. Dat kon goed, want zej had de twidde klas van de Aloysiusschool - je wit wel: waor now 't Huussese binnendiekse büttewenoude hüs van juffrouw Hulsman te koop was: 'n prachtig monument met dwarse trapgevels. lk gieng bej hur op bezoek:'n karakteristieke deur en daorachter 'n witmarmeren vloer ien de hal. len de hüskamer verdween ze bejna ien de luie stoel waor ze ien zat. Van die kamer herinner ik mien vurral nog de douche die speciaol vur hur ien de dikke muur was gemak'. En verder de lükke' aon de binnenkant van de scheive rame' en de vinsterbanke' waor je ech' op kon zitte'. bad lig'. lk hè eiges nooit bej hur ien Juffrouw L. Hulsman (1954).Wej krege' 'n rondleiding dur wa'j ge de klas gezète', mor de griezelverhaoIe' ken iedereen. 'n Tik met de vierkante lineaol op de vingers a'j nog grond onder de nâgels had zitte', of 'n scheut koud waoter ien de nek a'j nie' rechtop zat ien de schoolbank. Ze hiel' ok elke mèèr (!) toezich' ien de kerk op de kiendere'. Daor kreeg ik van hur 'n keer op mien kop, umda'k met mien kin nie' bove' de communiebank ütkwam.De twidde keer (ze was toen eiges die èrste keer allang wèr vergèète'), was zo'n kleine veertig jaor geleeje'. Mien vrouw en ik wouwe' 'n ander hüs, ien de kom van Huusse'. Via via hôrde' wej dat 't eeu us' 'n museum kon nümme'. De keuke' met eeuwenoude tegeltjes, 't netzo ouwe aonrèch' nog lègger dan krüshogte'.Bove' de gâôtsteen stoeng 'n juweel van 'n blinkende koperen pomp. En aon de ziedkant van de keuke zat 'n lük dat toegang gaf tot 'n handbediende lift. Daormee kon dur de dienstmeid grej vanüt de gewelfde kelders nor de keuke' worde' gehòld, of ète' nor de etages bove' worde' gehese'. Natuurlijk ha'k 't toen motte' kope'. Mor met twee linkerhande' en dan ok nog 's 't verschil tusse' links en rechts nie' kunne' onthouwe', bleef ik twiefele' De volgende keer za'k verraoie waor ik de afslag nor die gouwe toekoms' hè' gemis'.

Wat te nâô[e'?

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.